wiktoria flaumenhaft

nie mam chęci do pisania czegokolwiek. ciągle zmieniająca się pogoda niszczy niczym armagedon mój meteopatyczny organizm. nadal uciekam w samotność. lubię stawiać sobie głupie pytania na temat świata lub tego miasta. po godzinie 20tej zamykam się w sobie i żyję marzeniami - cóż, każdy ma niezbywalne prawo do zmarnowania sobie życia. mój refleksyjny nastrój mnie rozbraja, teraz powinienem zamknąć się w worku na ziemniaki i zrzucić z nadmorskiego klifu. to byłby całkiem zabawny koniec mojego życia, na miarę mnie. pomyślę o tym. wiktoria flaumenhaft jest wolna












a propos, zdjęcia dla naśki